SOSYAL OLALIM DERKEN BAKIN NELERİ KAZANIP NELERİ KAYBEDİYORUZ?

 

SOSYAL OLALIM DERKEN BAKIN NELERİ KAZANIP NELERİ KAYBEDİYORUZ?

>> SAKIN BEĞENMEYİN?

 

Kimse kimsenin umurunda değil, kimse kimseyi ilgilendirmiyor, asıl olması gereken iletişim şeklini her geçen gün kaybediyoruz ve en yakınımız karşımızda ama bizimle değil? Çokta övünmeyin sizinle de değil? Hiç olmasın değil, ama dozajında, yerinde ama gerçek iletişimden kopuk değil?

Neden mi beğenmeyelim beğendirmeyelim?

 

>> kimsenin hayatı kimsenin umurunda değil de ondan, kendimizi olmadık önemli ya da kimine göre önemsiz paylaşımlarımızı beğendirip kırk takla atacağımıza kendimize, ailemize, sevdiklerimize ve şu kısacık hayatımıza özen göstermeliyiz diye düşünüyorum. Gerçek iletişime en kısa zamanda dönmemiz gerekiyor.

 

>> 2005 yılından bu yana 2 adet kurumsal ve özel resmi web sitesi kullanıyoruz ve her bir maile tek tek cevap verdiğimizi samimiyetle söyleyebilirim. Daha bir tane samimi ve içten mail almadığımı üzülerek belirtmek istiyorum. Ha sakın hiç mail gelmiyor diye düşünmeyin çok ama çok mail geliyor lakin ya iş ya da olmadık saçmalıklar. Kötü bir deneyim yaşayan birine şunu anlatmıştım, neden çevrenle olmadık sorun yaşıyorsun diye ve bana anlattı dedi ki, yazıyorum anlamıyor, ya da o yazıyor ama duygusuz ya da olumsuz.

Evet, burada yaşadığım tecrübeler neticesinde şu örneği vermiştim. ( HİÇ BİR İLETİŞİM ŞEKLİ DUYGULU AMA YAZI İLE OLAMAZ ) Toplum olarak yukarıda yazdığım şekilde iletişimi gerçekleştirdiğini zannetse de aslında en büyük iletişim şekli karşı karşıya konuşmak olmalıdır. Daha kendimizi tanımadan karşı tarafı yazılarından ya da görsel paylaşımlarından tanımamız mümkün değildir. Hele duygumuzu iletmek hiç mümkün değildir.

 

>> Bakın komik bir gözlemimi paylaşayım bir emlak firmasının kapağında güzel bir kız resmi var, az buçukta sahibini tanırım 4,000, 5000 arkadaşa yakın takipçisi var. Emin olun firmada kız falan yok bir yazılar, bir methiyeler, bizim trolden bir tane cevap yok, zavallı erkekler kıza pardon fotoya aşk meşk, iltifat vs, trajikomik bir iletişim şekli. Hani şunu yazsam sen bu yazıyı okuyorsan çok iyisin? Sen nu yazıyı okuyorsan güzel bir insansın? Bakın olmadık bir iletişim şekli değil mi?

Şahsım adına sosyal hesaplardaki insanlardan emin olun fazlada bir şey öğrenemediğimi itiraf etmeliyim. Yazı okuyup anlamak ve öğrenmek içindir, ben ise bu boşluğumu okuyarak ve araştırarak doldurmaya çalışıyorum.

En yakınlarımdan biri okumadan tanımadan, haberi dahi olmadan beni ilk okul mezunu diye küçümsüyor, çok ilginç ve traji komik. Antalya ya geldiğimden bu yana, ailemi okuturken benim eksik yanım gereği eğitimimi 40 yaşından sonra tamamlamaya çalıştığımı belirtmek isterim. Orta ve lise sonrası bu yıl zamanım elverirse HUKUK fakültesini ya da SOSYAL ilişkiler PSİKOLOJİ vs okumayı çok istiyorum. Bir şey olmak amaç değil topluma örnek olması hasebiyle demek istedim. Evet, bu özel örneğimi de bu yakınıma atfediyorum bak okusaydın benim ilkokulda kalmadığımı da anlardın demek istiyorum. Dedim ya okumak öğrenmeyi getirir iletişim samimiyeti doğruluğu ve saygıyı sevgiyi getirir daha ne diyeyim.

 

>> Gelelim yukarıdaki iletişim denilen sosyal yozlaşmaya, evet bir bakın etrafınıza ne göreceksiniz? Selamlar azaldı, sevgi azaldı, samimiyet azaldı, saygı azaldı, yavaş yavaş gerçek insan olma davranışlarımızda azalıyor. Bir paylaşım yapan bir kişi her bir beğeni 1 tl 5 tl vs olmadık yalan dolan, hadi beğendim eeee, bir kuruşluk insani ya da maddi faydam oldumu? olmadı? Daha ne olumsuz örnekler varoğlu var, dediğim gibi tekrar etmemde yarar var, Kimse kimsenin umurunda değil, kimse kimseyi ilgilendirmiyor, asıl olması gereken iletişim şeklini her geçen gün kaybediyoruz ve en yakınımız karşımızda ama bizimle değil? Çokta övünmeyin sizinle de değil? Hiç olmasın değil, ama dozajında, yerinde ama gerçek iletişimden kopuk değil?

Neden mi beğenmeyelim beğendirmeyelim? Kimsenin hayatı kimsenin umurunda değil de ondan, kendimizi olmadık önemli ya da kimine göre önemsiz paylaşımlarımızı beğendirip kırk takla atacağımıza kendimize, ailemize, sevdiklerimize ve şu kısacık hayatımıza özen göstermeliyiz diye düşünüyorum. Gerçek iletişime en kısa zamanda dönmemiz gerekiyor. Sanal olarak yozlaştıkça asıl gereksinimimizi unutuyoruz. Bunun adı ise gerçek iletişim, aramak sormak, ilgi alaka göstermek, her geçen gün azalıyor belkide yavaş yavaş bitmeye yüz tutuyor.

 

>> Sosyal olalım derken bakın neleri kazanıp neleri kaybediyoruz? Çocuğumuzla daha az gerçek zaman geçiriyoruz. Olmadık sürtüşmelerle karşı karşıya kalıp, en yakınlarımızı yok sayabiliyoruz. Kendi iç dünyamızı fazlaca ortaya koyarak sıcak olan sevgi ve saygıyı kaybediyoruz. Zamanımızı yok ediyor özümüzden kayıplar yaşıyoruz. Sanalla gerçeği karıştırıp içimizde kayboluyoruz. Kendimizi arayış hikâyemizi yok edip, başka hayatlarda kayboluyoruz. Bunca güzellikleri görmeden ışık kümesinde gözlerimizin nurunu yok ediyoruz. Asıl güzelliklere iltifat yerine harflerle doyum arıyoruz. Zevki sefa derken olmadık zevklerimizi dahi sanal olarak yaşamaya çalışıyoruz. Müziği ve gerçek aşkı reklamdan, frekanstan hissetmeye çalışıyoruz.

 

>> Elimden gelen bu kusuruma bakmayın, arıyorum, soruyorum, hal hatır ediyorum acı paylaşıp sevgiye neşe katmaya çalışıyorum, elimden gelen bu kusura bakmayın sizinle iletişim için yazmıyorum, elimden geldiğince katkı sunmak adına yazmayı uygun görüyorum. KONUŞALIM, DİYALOK İÇİN GÖRÜŞELİM, DOKUNUP SEVGİ VERELİM, SAYGIYI KARŞIMIZDA SUNALIM. Lütfen ama lütfen anlayışı hoşgörüyü, elden bırakmayalım.

 

Saygı ve sevgilerimle, Ünal DURAN

 

>> DAHA FAZLASI İÇİN,Özel : www.unalduran.com/yazilar