Evet, böyle bir dönemdeyiz ektiğimi ekip, suladığımı sulayıp, toprağımı nadasa bırakmak zorunda kaldığım bir dönemdeyim diyebilirim. Çoğu boş konuşanlar gibi onu bunu eleştirip kişiselleştirmek yerine ülkem adına genelleştirmeyi daha uygun görüyorum. Evet, nekahet dönemindeyim ve gözlemleyip gelişine bıraktığımı belirtmeliyim. Tamam, bırakayım da şu gerçekleri ortaya koyup ta öyle susayım demek istiyorum. Hani kötüye giden dönemler vardır ya emin olunabilir hiç bir şey iyiye gitmiyor. Ülkemizi yok etmeye ant içmiş beyinlerini kullanmak yerine bedenlerini etlerini giysilerini unvanlarını kullanan bir ordu ile ülkemiz her geçen gün zararın eşiğine geliyor diyebiliriz. Keşke birini örnek verebilsem ama veremiyorum, hangi birini diyeyim diyemiyorum Ve susuyorum.

Evet, Öyle zamanlar olur ki bazen susar ve konuşamazsın, yeter dersin yanlışlarla mücadeleden yorulur koy verirsin. Bu adaletsiz ve yanlış düzene yenildiğini kabul eder ve yolunu değiştirirsin. Benimkisi de böyle bir şey. Dediğim gibi susarsın ve konuşamazsın kahpeliklerden, yalanlardan, sahtekârlıklardan, haramzadelerden uzak kalmak için susarsın. Düzeltemeyeceğin düzene yenildiğini kabul eder pislikleri pisliklere teslim edersin, çürümüş ve kirlenmiş düzenden iğrenir, çakallara, sırtlanlara ortamı bırakır ve susarsın. Korktuğundan değil, yenilmekten de değil, aslanın sırtlanlardan korkmadığı gibi kurdun çakal sürüsünden korkmadığı gibi lağımın kokuşmuşluğunu, akarsuyun çamurlu suyundaki leş yiyicilerine bu pislik çukurunu timsahlara bırakıp kokuşmuşluğun dinmesi için geriye çekilir ve seyredersin.

Doğruyu görmek, doğruluğun sesini dinlemek için susar, gücünü toplamak için sessizce bekler ve suskunluğunun sesi ile huzur ararsın.