SUSSAM İÇİME BİR DERT OLURKEN, KONUŞSAM VE YAZSAM, BİR DERT İLE ANLAYIŞSIZ İNSANLARA BİN DERT OLUYORUM.
Bunu neden mi yazma gereği duydum. Toplumun en büyük hastalığına parmak basmak istedim de ondan yazıyorum. Anlamanın gücünü, iletişimin gücünü anlamayan bireyler bir söz ile bir nasihat ile bin dert yaratarak toplumsal iletişimsizlik neticesinde bu hastalığa neden olabiliyorlar. İnanın çözdüm anlamayı ve anlatmayı gerçekten çözdüğümü düşünüyorum. Bir çocukla sohbet ediyor ve ona bir konuda anlatımda bulunurken anlamadığını anladığımda şu soruyu sordum? Anladın mı tekrar anlatmamı ister misin diye çok ama çok dürüst bir şekilde hocam anlamadım dedi. Peki, o zaman yapmak istemez misin diye sordum ve evet hocam yapamam çünkü anlamadım dedi. Kısaca 9,10 yaşındaki bir çocuk bütün iletişimi anlamayı anlatmayı özetleyerek ne kadar doğru yolda olduğumu bana göstermişte oldu.
Yani anlamayıp anlar gibi yaparak yanlış anlayıp yanlış davranan o kadar çok insanlar var ki, evet gerek çevremizde yani en yakınımızda olsun, telefonlarda olsun, bir mesaj yazarak iletişim kurmaya çalıştığımızda olsun, gerekse bazen yoğunluk hastalığına yakalanmış üst düzey yöneticiler ulaşmaya çalışırken olsun. Ya da sıradan bir ilişkilerde olsun, daha da ileri seviyedeki idarecilere bir konuyu iletmeye çalışırken olsun. Anlamadan anlıyormuş gibi yaparak anladığını zannederek ya da yanlış anlayarak yada hiç anlamayarak gerçek bir derdi sorunu bin dert yaratırcasına karmakarışık bir duruma sokulabilindiğini bizzat ben değil herkes çok iyi gözlemleyebilecektir.
Bir konu için sözde üst düzey bir insana bir gazeteci benden bahsetmiş ve benim aramamı telefonumu beklediğini yardımcı olacağını söyledi bende aradım. Yemin ederim on dakika önce gazeteci ile konuşan bu kişi anlamadığını kim olduğumu ve zar zor beni hatırladığını dile getirdi. Hani aptal ve biraz geri zekalı dersem hastalık olan bu durumdaki insanlara haksızlık yaparım diyerek geri zekalı değiller ama çoğu bu tür insanlar saçma ve gereksiz yoğunluktan dolayı 5, 10 dk önceki konuyu not almadıklarından unutup önem sırasını da unutabiliyorlar. Yani demem şu ki, bu kişi o gazeteciyi anlamadığından beni aradığımda da anlamadığını bizzat anlamış oldum. Daha da vahimi beni anladığını söyleyen bu kişi, ileride beni unuttuğu gibi o araması gerekirken benim tekrar aramamda ise yine konuyu sorarak yine anlamadığını bana bir ders gibi öğretmiş oldu.
Evet, son zamanların hastalıklı bir konusu kimsenin kolayca kimseyi tam anlamadığı gibi anlamış gibi yaparak gerek değersizleştirip gerekse önemsiz bir insanmış gibi yapmış olmaları durumu diyebiliriz. İşlerine ve çıkarlarına gelen bir durumu anlarken başlarına bir sorun geldiğinde mecburen anlayan bir hastalıklı durumu bu yazı ile kaleme almak istediğimi, bu nedenle de bu tür insanlara sizler geri zekalı değilsiniz, yalnızca doğru anlama kabiliyetini geliştirmediğinizden kaynaklanıyor diyerek bu tür insanlara bir ders niteliği olsun diyerek bu konuya parmak basmak istediğimi belirtmeliyim. Sırf biraz seyir ile görsel hafızaya güvenerek okumayı öğrenmeyi unutan bir toplum olurken, aslında faydasız birçok gereksiz bilgiye doymuş ve her şeyi zaten biliyorum diyerek gerçek ve doğru bilginin önemini anlamayan, anladığını zanneden bir toplum olduğumuzu çok üzülerek dile getirmek istiyorum. Biri birimizle gerçekten diyalog kurmayı becerdiğimizde, anlayarak, anlamadı ise anlamadığını dile getirerek, yanlış anladık ise yanlış anladığını getiren bireyler olduğumuzda, hele yukarıdaki o saf ve temiz evladımız gibi içtenlikle anlamadığını dile getiren bireyler olduğumuzda biri birimiz anlayan ve devamında seven ve saygı duyan insanlar olarak daha mutlu olacağımızı düşünüyorum.
En yakın ailelerden başlayacak bu doğru iletişim şekli ile daha iyi bir toplum ortaya koyulacağı gibi, en basit bir iletişim kazalarına da neden olmayacaktır diye düşünüyorum. Son olarak herkesin biraz olsun şu sanal yozlaşmadan biraz olsun kurtulacağı günü beklediğimi, daha doğru ve daha anlayışı insanlar olarak öncelikle kendimize ve ailemize çevremize güzel davranışlar sergileyeceğimizin zamanını iple çektiğimi dile getirerek, herkese anlayış ve hoş görü, yanlış anlamama ve anladığını anlayan bir tutum ve davranış temenni ediyorum. Biraz olsun hata ve yanlış söylemi dile getirdim ise kusurumu affetmenizi rica ederek herkese sevgi ve saygı en başta anlayış ve hoşgörü diliyorum.
