BENDE HERKES GİBİ SIRADAN BİR İNSANIM. BENDE BU TOPLUMUN BİR PARÇASIYIM, BANA SAYGI DUYMAYANA BEN NİYE SAYGI SEVGİ GÖSTEREYİM.

Nereye gidiyoruz, Acayip bir toplum olduk. Herkes kendini Kaf dağının arkasında bulunmaz Hint kumaşı sanıyor, bir sözüm var hep diyorum bende herkes gibi sıradan bir insanım, herkes kadar akıllı herkes kadar duyarlı, herkes kadar milliyetçi herkes kadar vatansever, herkes kadar t.c vatandaşıyım herkes kadar eşit haklara sahibim. Bir sanatçı bana örnek dahi olamazken, bir siyasetçi beni temsil edemeyecek basirete sahip olamazken, bir zengin bir aydın vs birçoğu örnek olması gerekirken bizlere hiçbir zaman örnek olamazken, bizlere nefret ve kibiri aşılamaktan başka bir şeye yaramıyor. Bizler her geçen gün benlik ve gurur hastalığına yakalanmamıza örnek oluyorlar. Herkes kendini devletin üzerinde milletin üzerinde görme hakkına sahip olduklarını sanıyorlar. Bir insan düşünün olmadık sahtekârlıklarla, olmadık yalanlarla, olmadık torpillerle, baba ve dedesini mirasıyla bir yere gelerek bizleri yönetmeye çalışıyorlar. Sonrada biz sıradan kesime örnek olmaya kalkıyorlar, vallahide babamı, billahi de öğretmenimi, tallahide ustamı ve doğruları örnek aldım ve ölene dekte örneklerim bunlardan olacaktır. Birazcık ünlüyüm diye birazcık zenginim diye birazda siyasi dayanağım var diye kendini üstün görüyorsan emin olun sıradan bir vatandaş bir zanaatkâr, hamal dahi sizlerden daha değerli ve daha iyi bir örnek sayılacaktır. Son zamanlardaki olmadık kavgalar olmadık kötü olumsuzluklara baktığımızda tek sorunun kimsenin kimseye saygısının kalmadığını gözlemleyebiliriz. Ben türküm, ben kürdüm, ben lazım, ben aleviyim diyen her bir kesime saygısızca davranıldığını hepimiz gözlemledik ve halada gözlemliyoruz. En yakın arkadaşımız bizi görüşümüzden dolayı küçümsüyorsa, dışlıyorsa, sahte devrimcilik, sahte dincilik, sahte vatansever, sahte Atatürkçü kendini bir şey zannederek bizleri ötekileştiriyorsa vay halimize. Bir tiyatrocu onlar şunlar bunlar deyip bana sanat sunmak yerine siyasi örnek olmaya çalışıyorsa sahte devrimcilik taslayabiliyorsa vay halimize. Bir başka kesim ise ben hacıyım hocayım diye bizlere sahte din bilgisi öğretmeye kalkıyorsa vay halimize.  Bu örneğe diyeceğim şu bizim gibi toplumların gelişememesinin en büyük nedeni herkes işini yapmaya çalışmadığındandır. Bir artist bir müzisyen bir tiyatrocu bir dr, bir öğretmen, bir hoca yada imam, herkes işini iyi yapsa ve şu çokbilmişlik huyundan vazgeçilse bu ülke en iyi yerlere geleceği kaçınılmaz olacaktır. Ben bir zamanlar mobilya işi yapardım o konuda iştigal ederdim şimdi farklı işle iştigal ediyorum, emin olun hiçbir yerde farklı konularda konuşmuyorum o işi bilene saygıyla danışıyorum. Herkes aynı tavrı takınmalı diye düşünüyorum. Herkesin işinin zorluğunu herkes bilir ama herkes konuşur eleştirir yap dersen yapamaz buda acı bir sonuçtur. Benim kızgınlığım şu çokbilmişlik edası ve gurur hastalığına yakalanan kesim beni de dışladı suçladı niye o partiye niye oy verdin?  niye içmiyorsun vs niye niye niye, ben hiçbir zaman sormadım siz niye busunuz şusunuz diye, son zamanlarda da beyinsizler, koyunlar, aptallar, diye de epey suçlanmadık değil. Suçumuz neydi de böyle dediler farklı siyasi görüş farklı sosyal yaşam falan filan. İnsan olmanın eşit olmanın erdemini bilemeyen bu kesim kendinde üstünlük hastalığından ötürü farklı olduğunu özel olduğunu sanma hastalığından kurtulamadığından bizlere bu şekilde davranmaya devam etmektedirler. Şimdi bir örnek yazımda şunu yazmıştım herkes sıradan bir insandır herkes akıllı, herkes duygulu, herkes yetenekli, herkes kendi katında üstündür, bazılarının bu üstünlüğünü öne çıkartarak söz sahibi olmaları çokta önemli olmasa gerek, önemli olan herkesin kendinde gördüğü değer olmalıdır diye düşünüyorum. İmkân verilebilse her sıradan bir insanında üstün meziyetler sunacağına eminim diye de iddia ediyorum. Kimse kimseden üstün olamaz, kimse kimseye daha fazla insanlık hakkı isteyemez, kimse kimseyi küçümseyemez kısaca herkes eşittir. Ve herkes sıradan bir insandır bende dahil,  Belirli kesimlere halktan birilerini karşı karşıya getirilebilse eminim bir çok üstün meziyet yukarıda yazdığım kesimlerden aşağı kalmadığını görebiliriz. Kendini şucu, bucu, ocu, bucu olarak önemseyen kesime diyeceğim şuki bizler sizden örnek almıyoruz, herkesin örnekleri kendindedir ve doğrusu o insana göredir asıl olan saygı ve sevgidir bu değerler ise karşıya sunulursa örnek olabiliriz. Açıkçası kimse kolayca kimseyi sevmez ama çıkar nedeni ile sever gözükür ve çıkarları doğrultusunda da önem gösterir, bu gerçekler ışığında bana sunulan saygısızlıkları kabul etmiyorum, bana sunulan küçümsemeleri kabul etmiyorum ve kendini üstün gören basit değerleride kendimden ve kimseden üstün görmüyorum. Bu yazıları sırf kendime değil de ben gibi kendini sıradan ama özel hisseden herkese atfen yazdığımı da belirtmek istiyorum. Son olarak bilgisizliğe susmak, gereksiz gevezeliğe sükût, kendini bir şey zannetmek yerine karşıya da saygı, nefret yerine sevgi, hayvanca saldırı yerine insanlığı tavsiye ediyorum ( saygılarımla ÜNAL DURAN )